۱۳۸۹ آذر ۱۳, شنبه

در باب مقدار ثروت


ثروت تنها یک وسیله در کنار سایر وسیله ها برای رسیدن به وضعیت ِزیست ِمطلوب (رفاه) است، {هرچند که مهمترین وسیله می باشد، چون رفع نیاز فیزیولوژیک فوری و فوتی ترین مسئله است}
پس دچار خطای تعویض هدف و وسیله نباید شد، طوریکه کسب ثروت برای آدمی هدف شود و در راه آن هدف  رفاه خود  را فراموش کند و حتی سلامت خود و خانواده اش را به خطر اندازد. اما به هر حال برای کسب ثروت (یعنی انجام دادن کار) مقداری از رفاه کاهش می یابد (یعنی تمایل افراد بر اینست بدون انجام کار کسب ثروت نمایند). مقداری از کسب ثروت (انجام کار) منطقی است، که افزایش رفاه حاصل از کسب ثروت ، از مقدار کاهش رفاه حاصل از کار کردن بیشتر باشد.
اما ایده آل چیست؟ کاهش رفاه حاصل از کارکردن یک مقدار مطلق نیست، ما میدانیم که کار برای کارکنان احساسی را به همراه دارد، که روی طیفی قرار می گیرد که یک سر آن فوق العاده نامطلوب و طرف دیگر فوق العاده مطلوب است. پس ایده آل آنست که آدمی در خود بیابد که چه کاری برای او انجامش کمترین کاهش رفاه و مطلوبیت (یا بیشترین رفاه) را دارد و برای رسیدن به آن شغل تلاش کند، تا در محاسبه هزینه-فایده ی اشاره رفته در بهینه ترین نقطه بزید.
خلاصه آنکه همیشه کسب ثروت وسیله ایی در جهت مصرف است که خود مصرف نیز تنها وسیله ایست (با تاکید: در کنار سایر وسیله ها) برای کسب مطلوبیت.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر